Maastricht Aachen Airport
Vliegveld-rijk-rekenarij
Eindelijk dacht directeur Jos Roeven van Maastricht Aachen Airport (MAA) iets te hebben om Limburg mee om te krijgen. Een (ongepubliceerd) rapport in opdracht van Air Cargo Nederland, de belangenorganisatie voor het luchtvrachtvervoer, zou aantonen dat MAA met zijn €300 miljoen economisch toegevoegde waarde en 3300 ‘vrachtbanen’ van wezenlijk belang voor Limburg zou zijn. De vraag is dan echter waarom subsidie voor MAA überhaupt nog nodig is.
U begrijpt dat als een belangenorganisatie zijn eigen vlees laat keuren dat het dan of het uitgangspunt van het onderzoek mede bepaalt of dat het onderzoek bij slecht nieuws nooit de publiciteit zal halen. Blijkbaar was het nieuws nu goed genoeg om te proberen de provincie Limburg een zetje in de juiste richting te geven. Bovendien, wie maakt het wat uit dat de resultaten van het onderzoek nog niet te verifiëren zijn?
42,5 miljard
Voor wie zich toch al blind wil staren op dat getal van €300 miljoen: de Limburgse economie was in 2017 goed voor zo’n €42,5 miljard aan toegevoegde waarde, wat de aan MAA-gerelateerde vrachtactiviteit een aandeel zou geven van zo’n 0,7%. De komende vier jaar zal de provincie ieder jaar 4,8% van haar infrastructuurbegroting besteden aan het vliegveld, waarbij dan nog niet gerekend is met de kosten voor investeringen die afgelopen jaren zijn gedaan en die nu niet als afschrijvingen in de begroting terugkomen.
Voor wie van zijn stoel wil vallen bij de 3300 ‘vrachtbanen’: het aantal direct bij MAA betrokken banen is een fractie van dit getal. Wat onder banen moet worden verstaan, dat is nog onduidelijk. En of al die banen bij het sluiten van MAA ook hun inkomen verliezen is eveneens onduidelijk. Daarbij: als we MAA vandaag zouden sluiten en daarvoor in de plaats morgen werkgelegenheid creëren in een industrie die nuttiger is of van een grotere toegevoegde waarde, dan is er niet per se banenverlies en mogelijk zelfs banenwinst.
Funest
Zo werken economische modellen nu eenmaal. Het zijn abstracte doorrekeningen, het is geen daadwerkelijke inventarisatie. Net als bij het Etil-onderzoek dat in 2013 is uitgevoerd worden alleen de eerste effecten bekeken (‘wat valt weg?’) en niet de volgende effecten (‘wat komt er in de plaats voor terug?’). Het probleem in Limburg is dat we nooit verder komen dan het eerste effect en we zo met subsidie vasthouden aan dat wat niet meer werkt. U snapt dat dit op termijn funest is voor de regio.
Maar goed, Roeven heeft wel het probleem MAA voor ons opgelost. Volgens mijn oude gegevens (oud vanwege geheimzinnigheid bij de provincie) moet er over de jaren gemiddeld zo’n €6 à 7 miljoen jaarlijks in het vliegveld gestoken worden om het quitte te laten draaien. Dat bedrag is slechts 2% van die €300 miljoen. Waarom nemen de bedrijven die op en rond MAA gevestigd zijn dan niet als coöperatie zelf het vliegveld over? Zowel de exploitatie als de kosten voor de infrastructuur en niet-economische diensten die nu voor rekening van ons allemaal komen.
Kar
Vervolgens laten we dan een maatschappelijke kosten-batenanalyse uitvoeren, waarmee we de effecten op de leefbaarheid en de economie elders laten kwantificeren en rekenen die door als belasting aan de nieuwe eigenaar. Economisch klopt onder de streep dan alles.
Waarom zijn ze bij MAA eigenlijk niet zelf op/met het idee gekomen? Omdat er op het Gouvernement altijd wel iemand is die zich voor de kar laat spannen? Of vertellen die ‘mooie’ cijfers toch niet het echte verhaal?