Maastricht Aachen Airport

Vliegveld met pretenties

Volgende week vrijdag zullen de Provinciale Staten waarschijnlijk instemmen met de overname van Maastricht Aachen Airport, waarmee 66,5 miljoen euro wordt gereserveerd door Provincie en gemeenten om de luchthaven de komende tien jaar open te houden. Aangezien de verwachting is dat de luchthaven verliesgevend zal blijven, richt het plan van de Provincie zich dan ook op het behoud van werkgelegenheid en op het belang van een luchthaven voor de regio.

Prestige

Om met dat laatste maar te beginnen. MAA zou zorgen voor een betere bereikbaarheid van de provincie en daarmee ook een positief effect hebben op het vestigingsklimaat. Ik vraag me af of dat het niet meer met prestige te maken heeft. Limburg is namelijk omgeven door luchthavens. Vanuit iedere plek in de provincie ligt er binnen 45 minuten rijden één en binnen een uur staan er zelfs twee. Bezoekers van de TEFAF zouden bijvoorbeeld maar 14 minuten langer doen over een reis via Liege Airport.

De Provincie zelf sluit het afstoten van het passagiersvervoer ook niet meer uit. Voor de totale subsidie zou dat overigens weinig verschil maken: de reservering bedraagt dan nog steeds 62,5 miljoen euro. Aangezien het vrachtvervoer alleen maar doorvoer betreft, brengt dat onderdeel de regio niets anders dan werkgelegenheid. Dit geldt ook voor de zelfstandige onderhoudsbedrijven, die wel winst maken, maar waarvan MAA door hun beperkte activiteit op de landingsbaan maar weinig profiteert.

Baangarantie

De subsidie zorgt ervoor dat 0,16% van de Limburgse beroepsbevolking zijn baan behoudt. Uit onderzoek blijkt dat bij sluiting van MAA minimaal zestig procent daarvan al binnen een jaar nieuw werk zou vinden. Bij een fusie met Luik zouden werknemers aldaar verder kunnen werken alvorens (mogelijk) een andere baan te zoeken. De vraag rijst sowieso of het wel te rechtvaardigen is dat de Provincie bepaalde werknemers wel een baangarantie geeft en andere niet.

Het is opmerkelijk hoe weinig Europees de blik van de Provincie eigenlijk is. In plaats van te profiteren van de luchthaven van Luik, gaat ze liever met dat vliegveld de concurrentie aan, wetende dat Liege Airport op veel gebieden MAA vooruit is dan wel dat samenwerking voor Limburg meer zou opleveren. Zo is de kans groter dat een gezamenlijke luchthaven wel blijvend het passagiersvervoer kan ontwikkelen.

Gedroomde rol

We houden nu een bedrijf open dat denkt zijn bestaansrecht te kunnen ontlenen aan diens gedroomde rol voor de regio, maar dat in werkelijkheid zo weinig activiteit kent dat het nauwelijks de mensen kan betalen die er werken, laat staan alle andere kosten. Het ondernemingsplan voorziet ondertussen alleen maar in het doorgaan op de huidige manier, waarbij een aantrekkende markt vanzelf het probleem zou moeten verkleinen. Het kan niet anders dan dat MAA in 2024 weer opnieuw steun nodig heeft.

Misschien valt er ook wel niets te redeneren en is het voortbestaan van MAA slechts een geloofskwestie. Het valt nog te bezien of de Europese Commissie daarin meegaat. Het overgrote deel van het belastinggeld wordt immers aangewend om mensen aan het werk te houden, terwijl u voor de rest met geluk een publieke dienst terugkrijgt, die u ook nog eens vanaf een andere luchthaven wordt aangeboden. Het plan voor de luchthaven lijkt te getuigen van een gebrek aan realiteitszin.